Al meer dan 110 jaar verzorgt TESO de veerdienst tussen Texel en Den Helder. Een overzicht van ruim een eeuw dienstverlening over het Marsdiep.
1907: een initiatief van een huisarts
TESO – Texels Eigen Stoomboot Onderneming – is in 1907 opgericht. Dat gebeurde op initiatief van de Texelse huisarts Adriaan Wagemaker. Veel Texelaars waren toen ontevreden over de schepen, het beperkte aantal afvaarten en de tarieven van de Alkmaarse rederij Bosman, die de verbinding tussen Texel en Den Helder onderhield. Het startkapitaal voor de nieuwe rederij werd verzameld door de Texelaars zelf. Alle inwoners van Texel, arm of rijk, konden financieel deelnemen, en dat deden ze ook. Er werden aandelen verhandeld van 5 en 25 gulden, en met een kapitaal van ruim 75.000 gulden ging TESO de concurrentie aan met Bosman. Al in 1909 verkocht Bosman zijn bedrijf aan de Texelse onderneming.
1950: Texel als populaire bestemming
Het toerisme op Texel maakte na de Tweede Wereldoorlog een sterke ontwikkeling door. Het aantal accommodaties op het eiland groeide en ook het autobezit nam toe. TESO moest inspelen op de grotere vraag naar vervoer. Begin jaren vijftig werd het vlaggenschip de Dokter Wagemaker (1) met vijf meter verlengd, zodat TESO haar capaciteit kon vergroten. Vervolgens kwam het nieuwe schip de Dageraad in de vaart, dat dertig auto’s kon vervoeren.
1960: van Oudeschild naar ’t Horntje
Oudeschild was oorspronkelijk de thuishaven van TESO. Begin jaren zestig werd er gespeculeerd over een haven bij ’t Horntje op de zuidpunt van het eiland. Het grote voordeel: de overtocht zou daarvandaan een half uur korter worden. De meningen waren verdeeld, ook binnen het bestuur. Uiteindelijk viel de keuze toch op ’t Horntje. In 1962 konden de TESO-schepen gebruikmaken van de nieuwe veerhaven.
1980: dubbeldeks schepen
De groei van het toerisme was niet te stuiten, en stelde TESO voor flinke uitdagingen. In het hoogseizoen liepen de wachttijden soms op tot wel acht uur. Dat was beslist geen goed visitekaartje voor Texel als vakantie-eiland... Er moest daarom iets gebeuren. Omdat varen met drie schepen logistiek niet haalbaar bleek, kwam TESO-directeur Theo Hoogerheide met een gewaagd voorstel. Hij wilde een dubbeldeks schip laten bouwen, dat bijna drie keer zoveel auto’s kon vervoeren. Tegenstanders vreesden dat Texel helemaal overspoeld zou worden door toeristen. Maar Hoogerheide zette door en in 1980 kwam het eerste TESO dubbeldeksveer de Molengat in de vaart. Pas in 1986 kon TESO het bovendek gebruiken, want door de vele bezwaarschriften was de bouw van een passende laadbrug jaren vertraagd.
Na 2000: alles voor een duurzame en betaalbare overtocht
In 2005 is de Dokter Wagemaker (2) in de vaart genomen, een modern schip met een grotere capaciteit. De bouw van het schip was afgestemd op onderzoek waaruit bleek dat auto’s langer, breder en groter worden. Ook het comfort tijdens de overtocht ging een grotere rol spelen. Zo kreeg de Dokter Wagemaker een groter buffet, een Texelshop en een atrium met rondom zeezicht.
Deze lijn is doorgezet bij de bouw van het nieuwe vlaggenschip van TESO: de Texelstroom. In 2016 is dit schip in de vaart genomen. Naast een hoge mate van comfort en service streeft TESO naar een verdere verduurzaming van de dienstverlening. De Texelstroom is dan ook zuiniger, schoner en duurzamer én kan nog meer voertuigen vervoeren dan al haar voorgangers. TESO is er in geslaagd om de tarieven voor de veerdienst aantrekkelijk te houden. TESO vindt de betaalbaarheid belangrijk op basis van haar statutaire doelstelling om de bereikbaarheid van Texel te optimaliseren.
